Κολύμβηση σε γλυκό νερό: Ποιους κινδύνους κρύβει

Ποιους κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσετε από την κολύμβηση σε γλυκό νερό;

Οι κύριοι κίνδυνοι που ελλοχεύει η κολύμβηση σε γλυκό νερό είναι οι μολύνσεις και οι παρασιτικές ασθένειες, ειδικά σε τροπικές χώρες. Τα νερά και οι ακτές μπορούν να μολυνθούν με βακτήρια, όπως τα λεπτόσπειρα ή ο βάκιλος του Whitmore, από ιούς (π.χ. της ηπατίτιδας Α και Ε που μεταδίδονται από μολυσμένο νερό) ή από διάφορα παράσιτα. Ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί με κατάποση γλυκού νερού ή αν διεισδύσουν στο δέρμα του προνύμφες. Επιπλέον, η συσσώρευση νερού στο κανάλι του αυτιού μπορεί να αποτελέσει αιτία της εξωτερικής ωτίτιδας (νόσος του κολυμβητή).

Για να αποφύγετε λοιμώξεις, αποφύγετε το κολύμπι σε γλυκό νερό, ειδικά όταν είναι ζεστό και στάσιμο (λίμνες, βάλτους κ.λπ.). Ενημερωθείτε από ειδικό γιατρό για τα παράσιτα που πολλαπλασιάζονται εκεί. Μην βάζετε το κεφάλι σας κάτω από νερό για να περιορίσετε τον κίνδυνο κατάποσης και συνίσταται να μην περπατάτε σε τέτοια μέρη χωρίς παπούτσια και να μην κάθεστε στο έδαφος.

Από τι μπορεί να μολυνθείτε κατά την κολύμβηση σε γλυκό νερό;

Βάκιλος του Whitmore

Ο βάκιλος του Whitmore είναι ένα βακτήριο που μπορεί να βρεθεί σε μολυσμένο γλυκό νερό και χώμα σε πολλές χώρες και ιδιαίτερα, στη Νοτιοανατολική Ασία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού και τη Βόρεια Αυστραλία. Αυτός ο βάκιλος προκαλεί λοίμωξη, τη μελιοείδωση, τα συμπτώματα της οποίας δεν είναι πολύ χαρακτηριστικά και η διάγνωση είναι συχνά δύσκολη. Αυτά περιλαμβάνουν τοπικό πόνο και πρήξιμο, πυρετό, έλκωση και απόστημα (τοπική μόλυνση), βήχα, πόνο στο στήθος, ανορεξία, υψηλό πυρετό και πονοκέφαλο (πνευμονική λοίμωξη) και πυρετό, πονοκέφαλο, δύσπνοια, κοιλιακή δυσφορία, πόνο στις αρθρώσεις και αποπροσανατολισμό (μόλυνση στο αίμα). Αυτή η λοίμωξη είναι πιθανότερο να προσβάλλει άτομα με υποκείμενο νόσημα (με διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, ανοσοκατεσταλμένα άτομα κ.λπ.) και είναι απαραίτητο να ζητήσετε ιατρική συμβουλή.

Αμοιβάδα

Οι αμοιβάδες είναι μικροσκοπικά παράσιτα που μεταδίδονται μέσω νερού και τροφής. Όταν κολυμπάτε σε γλυκό νερό, η κατάποση νερού μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση. Στις τροπικές χώρες, η αμοιβάδα προκαλεί διάρροια συνοδευόμενη από φλέγμα.

Ένα ιδιαίτερο και ευτυχώς πολύ σπάνιο είδος αμοιβάδας, το Acanthamoeba, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού. Όταν ταξιδεύετε, καθαρίζετε πάντα τους φακούς επαφής σας, αν φοράτε, με αντισηπτικά διαλύματα και αποφύγετε να κολυμπάτε σε γλυκό νερό.

Giardia duodenalis

Το συγκεκριμένο παράσιτο προσβάλλει το λεπτό έντερο και προκαλεί λοίμωξη. Συνήθως τα συμπτώματα εμφανίζονται μια με δυο εβδομάδες μετά τη μόλυνση και περιλαμβάνουν κούραση, ναυτία/έμετο, διάρροια, απώλεια όρεξης, φούσκωμα/κράμπες στο στομάχι, απώλεια βάρους, αέρια, πονοκέφαλο και πόνο στην κοιλιά. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω βρώμικων χεριών ή μολυσμένου νερού. Εντοπίζεται σε όλο τον κόσμο.

Τρηματώδης σκώληκας του συκωτιού

Αυτό το μικρό σκουλήκι, μήκους περίπου είκοσι χιλιοστών, προσβάλλει κυρίως μέσω της κατανάλωσης φυτών που καλλιεργούνται σε γλυκό νερό (π.χ. κάρδαμο). Το σκουλήκι αυτό εγκαθίσταται στο ήπαρ καθώς και στους χολικούς αγωγούς και προκαλεί αύξηση του μεγέθους του ήπατος με πόνο κάτω από τα πλευρά στη δεξιά πλευρά. Πολλές φορές παρατηρείται και ίκτερος με πυρετό.

Bilharzia (ή σχιστοσωμίαση)

Η Bilharzia είναι μια σοβαρή παρασιτική λοίμωξη που προκαλείται από σκουλήκια που βρίσκονται στο γλυκό νερό. Οι προνύμφες εισέρχονται στο σώμα μέσω του δέρματος, όταν το άτομο κολυμπήσει ή περπατήσει στο μολυσμένο νερό. Η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει κνησμό ή πυρετό. Οι προνύμφες μετά θα μεταναστεύουν στα αιμοφόρα αγγεία. Όταν είναι ενήλικες, τα σκουλήκια γεννούν αυγά που βλάπτουν τα όργανα στα οποία βρίσκονται.

Η ασθένεια μπορεί να χρειαστεί αρκετές εβδομάδες έως αρκετά χρόνια για να αναπτυχθεί. Τα συμπτώματά της ποικίλλουν ανάλογα με τα όργανα στα οποία έχουν εγκατασταθεί τα παράσιτα και το στάδιο της νόσου: αίμα στα ούρα, διάρροια και εντερικές διαταραχές, φλεγμονή του ορθού ή ηπατικά προβλήματα (κίρρωση). Τα ενήλικα σκουλήκια μπορούν να ζήσουν στο σώμα για έως και δεκαπέντε χρόνια.

Αγκυλόστομα

Τα αγκυλόστομα είναι μικροσκοπικά σκουλήκια των οποίων οι προνύμφες ζουν σε υγρά εδάφη. Διεισδύουν στο δέρμα από πέλματα των ποδιών (ή τους γλουτούς σε παιδιά που παίζουν δίπλα στο νερό), προκαλώντας φαγούρα. Οι προνύμφες στη συνέχεια μεταναστεύουν στους πνεύμονες και προκαλούν βραχνή φωνή ή βήχα. Μετά από μερικές εβδομάδες, τα σκουλήκια εγκαθίστανται στο έντερο και προκαλούν διάρροια και πόνους στο στομάχι.

Προνύμφες του δέρματος

Οι περιπτώσεις δερματικών προνυμφών (larva) αναφέρονται τακτικά κοντά σε παραλίες με άμμο. Η διείσδυση των προνυμφών κάτω από το δέρμα προκαλεί μερικές φορές έντονο κνησμό και ένα κόκκινο σπυράκι για μία έως δύο ημέρες. Μετά από λίγες μέρες, εμφανίζεται μια κοκκινωπή “χάντρα” μήκους μερικών εκατοστών και πλάτους 2-3 mm και εξελίσσεται με ζιγκ-ζαγκ. Η προνύμφη εξελίσσεται κάτω από το δέρμα.

Αυτή η παρασιτική λοίμωξη δεν είναι σοβαρή και μπορεί να θεραπευθεί από μόνη της εντός δύο έως δώδεκα εβδομάδες. Υπάρχει αποτελεσματική αντιπαρασιτική θεραπεία. Για να προστατευτείτε από αυτό το παράσιτο, φορέστε σανδάλια και χρησιμοποιήστε ένα παχύ, στεγνό χαλί ή πετσέτα για να ξαπλώσετε ή να καθίσετε. Εάν η άμμος βρέχεται τακτικά από την παλίρροια, ο κίνδυνος παρασίτωσης είναι πιο περιορισμένος.

Κολύμπι στην πισίνα

Οι πισίνες με επαρκώς επεξεργασμένο νερό δεν ενέχουν μολυσματικούς ή παρασιτικούς κινδύνους. Ελέγχετε πάντα την εμφάνιση του νερού πριν κολυμπήσετε και αποφύγετε τις πισίνες που έχουν πράσινο χρώμα (ένδειξη πολλαπλασιασμού μικροοργανισμών), σκουπίδια ή θολό νερό.