7 τρόποι να υποστηρίξετε σωστά τα αυτιστικά παιδιά

Εκτός από τα αυτιστικά άτομα που αναπτύσσουν νέες δεξιότητες για να προάγουν την ευημερία τους, απαιτείται αποδοχή και κατανόηση από τους άλλους. Μια περίεργη προσέγγιση που συνεπάγεται την επιθυμία να κατανοήσουν και να δουν τα αυτιστικά άτομα ως άτομα με ίσα δικαιώματα, ισότιμη αξία και καταξίωση είναι απαραίτητη.

Ποιοι είναι οι τρόποι υποστήριξης αυτιστικών παιδιών;

1. Πλοηγηθείτε με συναισθηματικό συντονισμό

Τα αυτιστικά άτομα είναι ευάλωτα στη συναισθηματική μετάδοση (η τάση να απορροφούν, να συλλαμβάνουν ή να επηρεάζονται από τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων). Ένα αυτιστικό παιδί μπορεί να διακρίνει πολύ λεπτές ενδείξεις που οι άλλοι δεν θα διέκριναν. Ο καθηγητής Tony Attwood το περιέγραψε αυτό ως έκτη αίσθηση και παρομοίασε αυτή την εμπειρία με την αναλογία ενός αρνητικού τόνου φωνής που μολύνει ένα νευροτυπικό άτομο με τη δύναμη ενός κρυολογήματος.

Αντίθετα, το αυτιστικό παιδί μολύνεται με τη δύναμη της γρίπης. Αυτό μπορεί να είναι μια συγκλονιστική εμπειρία για ένα αυτιστικό παιδί. Η συναισθηματική απόρριψη και/ή η κακή αντιμετώπιση είναι έντονη πληγή για τα αυτιστικά παιδιά που δεν μπορούν εύκολα να παρακάμψουν την περιφρόνηση και έχουν έντονη ανάγκη από μια βαθιά και αυθεντική σύνδεση. Τα αυτιστικά παιδιά έχουν μεγάλη επίγνωση του περιβάλλοντός τους και χρειάζονται κάποιον να επικυρώσει τις εμπειρίες τους. Η επίδειξη συναισθηματικού συντονισμού (επιθυμία κατανόησης και ικανότητα σεβασμού του εσωτερικού κόσμου του παιδιού) επηρεάζει την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη (αυτορρύθμιση, προσκόλληση και αίσθηση του εαυτού).

Τα αυτιστικά άτομα διαθέτουν δυσκολίες στη θεωρία του νου, όχι όμως και στη συναισθηματική ενσυναίσθηση (Dziobeket., 2007). Ενώ η ενσυναίσθηση είναι γνωστή ως συναισθηματική προοπτική, η θεωρία του νου ορίζεται ως γνωστική προοπτική (η ικανότητα να κατανοεί κανείς ότι οι άλλοι έχουν πεποιθήσεις, επιθυμίες και προθέσεις διαφορετικές από τις δικές του). Ένα μικρό αυτιστικό παιδί μπορεί να αναστατωθεί αν κάποιος δεν γνωρίζει την απάντηση σε μια ερώτηση ή να αντιμετωπίσει δυσκολία να προβλέψει τι θα πουν ή θα κάνουν οι άλλοι σε διάφορες καταστάσεις.

Αντίθετα, τα αυτιστικά άτομα βιώνουν βαθιά ενσυναίσθηση πέρα από κάθε σύγκριση. Όταν ακούτε ανθρώπους να χρησιμοποιούν τον όρο “στο φάσμα” για να εξηγήσουν κάτι άλλο, παρακαλώ διορθώστε τους και καταρρίψτε λανθασμένους μύθους.

2. Οι στόχοι συγκάλυψης είναι αρνητικοί για την ψυχική υγεία

Παρακαλούμε να μην ζητάτε στόχους που απαιτούν από τα αυτιστικά παιδιά να καλύπτουν συνεχώς. Πολλά αυτιστικά παιδιά μαθαίνουν να συγκαλύπτουν τις συμπεριφορές τους για να ενταχθούν και να γίνουν αποδεκτά από τους συνομηλίκους τους ή/και λόγω της παραδοχής ότι οι νευροτυπικές κοινωνικές δεξιότητες είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουν στη ζωή. Ο ελεύθερος χρόνος χωρίς μάσκα είναι σωματικά και συναισθηματικά εξαντλητικός (γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε εξουθένωση). Είναι ιδιαίτερα δυσμενής για την ψυχική υγεία (άγχος, κατάθλιψη), την αυτοαντίληψη και την αυτοεκτίμηση. Μπορεί να χρειαστεί χρόνος χωρίς μάσκα και ένα πέρασμα του χρόνου για ανάκαμψη.

Ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα για την αφαίρεση της μάσκας είναι η αποδοχή πριν μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε και να αγκαλιάσουμε τις πολλές δυνάμεις και την ομορφιά του αυτιστικού ατόμου. Όταν μπορούμε να αποδεχτούμε ολόκληρο τον εαυτό μας, μπορούμε να αφαιρέσουμε τη μάσκα που μας κάνει να νιώθουμε κρυμμένοι, απορριπτέοι και αποσυνδεδεμένοι. Παρακαλούμε μην αφαιρείτε τα αισθητηριακά διαλείμματα λόγω του ότι το παιδί δεν τα ζητάει πλέον. Οι αυτιστικοί ενήλικες συνεχίζουν να χρειάζονται αισθητηριακά διαλείμματα και αναφέρουν πόσο χρήσιμα και απαραίτητα είναι για να ξεκουραστούν, να ανακάμψουν και να επαναφορτιστούν. “Η αυτιστική εξουθένωση είναι μια κατάσταση σωματικής και ψυχικής κόπωσης, αυξημένου στρες και μειωμένης ικανότητας διαχείρισης δεξιοτήτων ζωής, αισθητηριακών εισροών ή/και κοινωνικών αλληλεπιδράσεων” (Raymaker, M.D).

3. Η έκθεση από μόνη της δεν λειτουργεί πάντα

Όπως συμβαίνει με κάθε παιδί, αν γίνεται έλεγχος του περιβάλλοντος ως τρόπος αντιμετώπισης (ο οποίος δεν οφείλεται σε συμπτώματα διαταραχής του φάσματος του αυτισμού), τότε μπορεί να είναι ωφέλιμο να συνεχίσετε με μια έκθεση για να επιτρέψετε στο παιδί να αναπτύξει δεξιότητες ή στρατηγικές ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του όταν έρχεται αντιμέτωπο με τέτοιους εκλυτικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, όλα τα παιδιά πρέπει να μάθουν να κάθονται με τα συναισθήματά τους μέχρι να διαλυθούν από μόνα τους και να αντιμετωπίζουν τα εναύσματα για μετέπειτα επιτυχία, σε κοινωνικό, συναισθηματικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Σε αντίθεση με ένα νευροτυπικό παιδί, η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε μια κατάσταση δεν θα ωφελήσει πάντα ένα αυτιστικό παιδί. Οι επαναλαμβανόμενες αρνητικές εκθέσεις θα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Τα συμπτώματα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού πρέπει να αντιμετωπιστούν και τα αναπτυξιακά οφέλη πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη. Η διάκριση που υπάρχει σχετικά με το να είμαστε πιο ευέλικτοι είναι αν πρόκειται για μια υπερευαισθησία που κάνει το παιδί να αισθάνεται συγκλονισμένο ή να μην μπορεί να κατανοήσει ή να αντιμετωπίσει μια κατάσταση επειδή ο εγκέφαλός του λειτουργεί διαφορετικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού παρέχοντας θεραπευτική παρέμβαση ή/και κατάλληλες προσαρμογές (π.χ. μια κοινωνική ιστορία για να καταλάβει τι αναμένεται από αυτό).

Οι εύλογες προσαρμογές δεν απαιτούν τη μείωση των προτύπων απόδοσης ή την αφαίρεση βασικών λειτουργιών για την ανάπτυξη. Τελικά, θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στα αυτιστικά άτομα να αισθάνονται άνετα να ζητήσουν τις προσαρμογές και την υποστήριξη που χρειάζονται.

4. Σκάψτε βαθιά για να κοιτάξετε πέρα από τις συμπεριφορές

Έχετε δει ανθρώπους να κάνουν άδικες επικριτικές υποθέσεις ότι ένα αυτιστικό παιδί είναι προκλητικό, δεν ακούει ή είναι τεμπέλης. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα οι επαγγελματίες να αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν κήρυγμα στους γονείς για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού τους χωρίς να υπάρχει ένα υποστηρικτικό σχέδιο. Οι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι προσπαθούν να κατανοήσουν. Ανεξάρτητα από την εξειδίκευση ενός επαγγελματία, η ελπίδα και η επιμονή είναι απαραίτητες όταν εργάζεστε με αυτιστικά παιδιά για να διασφαλίσετε ότι οι αποφάσεις δεν είναι υπερβολικά αντιδραστικές σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και ότι οι γονείς λαμβάνουν προτάσεις βασισμένες σε ερευνητικά δεδομένα.

Είναι ζωτικής σημασίας για το παιδί και τους γονείς του να αισθάνονται κατανοητοί και η θεραπεία να προσεγγίζεται με ευελιξία ανάλογα με τους στόχους/ανάγκες του κάθε παιδιού και της οικογένειας. Το βιβλίο της Mona Delahooke, με τίτλο “Πέρα από τις συμπεριφορές: Χρησιμοποιώντας την επιστήμη του εγκεφάλου και τη συμπόνια για να κατανοήσουμε και να επιλύσουμε τις προκλήσεις συμπεριφοράς των παιδιών “, είναι ένα πολύτιμο βοήθημα.

5. Μία από τις δυσκολίες που εκφράζονται σχετικά με το να είστε αυτιστικό άτομο είναι η προσδοκία επανάληψης της καλύτερης ημέρας σας

Μην υποθέτετε ότι επειδή το παιδί μπόρεσε να κάνει κάτι την προηγούμενη ημέρα, μπορεί να τα καταφέρει και αυτή. Μπορεί να υπάρχουν μυριάδες παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν το παιδί. Η ελπίδα, η επιμονή και η ευελιξία είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη των ανθρώπων που νιώθουν το βάρος των συμπτωμάτων της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού, καθώς εργάζονται απίστευτα σκληρά για να κεντράρουν το μυαλό και το σώμα. Με την έγκαιρη παρέμβαση και υποστήριξη, το παιδί θα ανθίσει και θα αποκτήσει τη δυνατότητα να ξεπεράσει αυτές τις προκλήσεις.

Μην υποθέτετε ότι ένας γονέας είναι χαλαρός με το να μην αντιλαμβάνεται κάθε μικρό πράγμα. Τα πράγματα πρέπει να δουλεύονται με τρόπους που ευνοούν το παιδί (πιθανόν να απαιτείται παρέμβαση) και μόνο όταν το παιδί βρίσκεται σε κατάλληλο χώρο. Να θυμάστε ότι οι οικογένειες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν κάθε μέρα και ο αγώνας μπορεί να είναι αόρατος. Ο γονέας ενός παιδιού είναι μια πολύτιμη πηγή, καθώς γνωρίζει καλύτερα το παιδί του.

Ένας καλός δάσκαλος θα σας πει πού να ψάξετε. Ωστόσο, δεν θα επιμείνει στο τι πρέπει να δείτε. Οι γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες το εκτιμούν πολύ αυτό. Η πραγματικότητα των περισσότερων αυτιστικών ατόμων/οικογενειών είναι ένα ημερολόγιο γεμάτο από ραντεβού που μπορεί να κυμαίνονται από εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, ψυχολόγο, διαιτολόγο, φυσιοθεραπεία, παιδίατρο, πρώιμη παρέμβαση, σχέδια υποστήριξης, διεπιστημονικές συναντήσεις, ομαδική θεραπεία, ιδιαίτερα μαθήματα κολύμβησης κ.λπ.

6. Γιορτάστε πρακτικές χωρίς αποκλεισμούς

Η επιτυχημένη συνεργασία των εκπαιδευτικών, των επαγγελματιών υγείας και της αυτιστικής κοινότητας (αυτιστικά άτομα και τα αγαπημένα τους πρόσωπα) έχει οδηγήσει σε μια πληθώρα πρώιμων παρεμβάσεων που έχουν επιδείξει σημαντικά θεραπευτικά αποτελέσματα για τα αυτιστικά παιδιά.

7. Προσέγγιση βασισμένη στα δυνατά σημεία

Τα αυτιστικά παιδιά είναι πιστά, ειλικρινή, διασκεδαστικά, στοργικά και ευφράδεια παιδιά που έχουν ενεργό και περίεργο μυαλό. Τα αυτιστικά παιδιά έχουν συχνά όρεξη για μάθηση και γοητεύονται από τα γεγονότα. Η οξεία ευαισθησία τους στις αισθητηριακές εμπειρίες και τα ερεθίσματα τους δίνει μια αξιοσημείωτη εικόνα του κόσμου.