Δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων: Πώς μπορεί να επηρεάσει τις γυναικείες ορμόνες;

Οι δίαιτες χαμηλών υδατανθράκων είναι εξαιρετικά ευεργετικές για μερικούς ανθρώπους, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Μια από τις κατηγορίες ανθρώπων, που μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την υιοθέτηση μιας διατροφής με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι οι γυναίκες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών μια τέτοια δίαιτα μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα των ορμονών σε ορισμένες γυναίκες και να έχει αρνητικές παρενέργειες.

Τα οφέλη και τα μειονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως το συγκεκριμένο είδος της δίαιτας, ο χρόνος που αυτή ακολουθείται, τα χαρακτηριστικά του κάθε ανθρώπου, κλπ.

Πώς μπορεί να επηρεάσει μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες τις γυναικείες ορμόνες;

Το γυναικείο σώμα είναι αρκετά ευαίσθητο σε διατροφικές αλλαγές, με αποτέλεσμα η υιοθέτηση μιας δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, που συνήθως συνδυάζεται με μείωση της πρόσληψης θερμίδων και άλλων θρεπτικών συστατικών, μπορεί να προκαλέσει διαταραχή της ορμονικής ισορροπίας.

Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA), ο οποίος ρυθμίζει τα επίπεδα των περισσότερων ορμονών στο γυναικείο σώμα, είναι αρκετά ευαίσθητος σε πράγματα όπως οι αλλαγές στην πρόσληψη θερμίδων, το άγχος, ο ύπνος και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή στρες για το σώμα, η οποία αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης και έχει ως αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων και απορρύθμιση των επιπέδων των ορμονών.

Δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες & έμμηνος ρύση

Οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση ακανόνιστων εμμηνορροϊκών κύκλων και την αμηνόρροια, η οποία ορίζεται ως η απώλεια του εμμηνορροϊκού κύκλου για τρεις μήνες ή περισσότερο.

Η μείωση της κατανάλωσης υδατανθράκων, ή γενικότερα η χαμηλότερη πρόσληψη θερμίδων, μπορεί να οδηγήσει σε πτώση των επιπέδων της ορμόνης απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης (GnRH), η οποία είναι υπεύθυνη για την έναρξη του εμμηνορροϊκού κύκλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων και άλλων ορμονών, όπως τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη, η τεστοστερόνη, η ωχρινοτρόπος (LH) και η ωοθυλακιοτρόπος (FSH) ορμόνη.

Η πολύ χαμηλή κατανάλωση υδατανθράκων ή θερμίδων για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει συνδεθεί επίσης με τα χαμηλά επίπεδα λεπτίνης. Η λεπτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από τα λιποκύτταρα και ρυθμίζει τις ορμόνες του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Τα χαμηλά επίπεδα λεπτίνης θεωρούνται μια ακόμη πιθανή αιτία εμφάνισης ακανόνιστης εμμήνου ρύσεως ή αμηνόρροιας, ιδιαίτερα σε λιποβαρείς ή αδύνατες γυναίκες.

Δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες & θυρεοειδής αδένας

Ο θυρεοειδής αδένας είναι υπεύθυνος για την παραγωγή δύο ορμονών, γνωστών ως θυροξίνη (Τ4) και τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Οι ορμόνες αυτές είναι απαραίτητες για αρκετές λειτουργίες στο σώμα, όπως ο έλεγχος της θερμοκρασίας, ο μεταβολισμός, η ρύθμιση των επιπέδων της χοληστερόλης, η αναπνοή, η σωστή λειτουργία του νευρικού και καρδιαγγειακού συστήματος, καθώς και ο εμμηνορροϊκός κύκλος.

Οι υδατάνθρακες έχουν αποδειχθεί ωφέλιμοι για τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα η κατανάλωση πολύ μικρής ποσότητάς τους καθημερινά να επηρεάζει ενδεχομένως αρνητικά την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως η κόπωση, η αύξηση του βάρους, κλπ.

Ποια είναι η ιδανική ποσότητα πρόσληψης υδατανθράκων καθημερινά;

Παρόλο που η γενική σύσταση είναι οι υδατάνθρακες να αποτελούν το 45-65% του συνόλου των θερμίδων που καταναλώνονται καθημερινά, η βέλτιστη ποσότητα υδατανθράκων μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Για παράδειγμα, γυναίκες που αθλούνται έντονα, είναι έγκυες ή παρουσιάζουν προβλήματα με την έμμηνο ρύση τους μπορεί να επωφεληθούν από την κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας υδατανθράκων, σε αντίθεση με άλλες γυναίκες, οι οποίες κάνουν μια πιο καθιστική ζωή ή πάσχουν από ασθένειες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η επιληψία, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, κλπ.