Μια πρωτεΐνη, που υπάρχει συνήθως σε υψηλά επίπεδα στα καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα, ελέγχει μια κύρια ανοσοκατασταλτική οδό που επιτρέπει στους όγκους του πνεύμονα να αποφύγουν την ανοσολογική επίθεση, σύμφωνα με μια μελέτη με επικεφαλής ερευνητές της Weill Cornell Medicine.

Η ανακάλυψη αυτή, θα μπορούσε να επιταχύνει την ανάπτυξη θεραπειών που θα ξεπερνούν αυτόν τον αμυντικό μηχανισμό του όγκου και θα βελτιώνουν τα αποτελέσματα για ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα. (Καρκίνος του πνεύμονα: Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού αυξάνει τον κίνδυνο)

Ποιους μηχανισμούς χρησιμοποιούν τα καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα για να αποφύγουν την επίθεση του ανοσοποιητικού;

Στη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, οι ερευνητές ανέλυσαν σύνολα δεδομένων ανθρώπινου καρκίνου του πνεύμονα και πραγματοποίησαν πειράματα σε προκλινικά μοντέλα καρκίνου του πνεύμονα, για να δείξουν ότι ο μεταγραφικός παράγοντας XBP1s, ενισχύει την επιβίωση του όγκου, καταστέλλοντας την αντικαρκινική δραστηριότητα γειτονικών ανοσοποιητικών κυττάρων.  Η ερευνητική ομάδα, ανακάλυψε ότι το XBP1s προκαλεί αυτό το αποτέλεσμα, οδηγώντας την παραγωγή ενός ισχυρού ανοσοκατασταλτικού μορίου και συγκεκριμένα της προσταγλανδίνης Ε2.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, Δρ. Vivek Mittal, Καθηγητής Καρδιοθωρακικής Χειρουργικής και διευθυντής του Εργαστηρίου Καρκίνου του Πνεύμονα Neuberger Berman στο Weill Cornell Medicine, η μελέτη διαπίστωσε ότι το XBP1s είναι μέρος μιας σημαντικής οδού στα καρκινικά κύτταρα, που ρυθμίζει το τοπικό ανοσοποιητικό περιβάλλον στους όγκους του πνεύμονα και μπορεί να απενεργοποιηθεί για να αυξήσει την αντικαρκινική ανοσία. (Καρκίνος του πνεύμονα: 7+1 ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα)

Υπάρχουν σχεδόν 250.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και περισσότεροι από 130.000 θάνατοι από καρκίνο του πνεύμονα, σύμφωνα με την American Cancer Society, καθιστώντας αυτή τη μορφή καρκίνου την κύρια αιτία θνησιμότητας από καρκίνο στη χώρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, σχετίζονται με έναν τύπο που ονομάζεται μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC), ο οποίος συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο.

Νεότερες θεραπείες, που προσπαθούν να διαλύσουν τις ανοσοκατασταλτικές άμυνες των καρκίνων ή να επιτεθούν σε όγκους με μηχανικά ανοσοκύτταρα, δείχνουν να είναι πολλά υποσχόμενες ενάντια σε άλλα είδη καρκίνου, αλλά για τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, είναι περιορισμένες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στους πρόσθετους, άγνωστους μηχανισμούς ανοσοκαταστολής του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα. Σήμερα, υπάρχουν πολλές έρευνες που στοχεύουν στην αποκάλυψη και την εξεύρεση τρόπων διάλυσης αυτών των πρόσθετων ρυθμιστικών οδών. (Καρκίνος του πνεύμονα σε μη καπνίζοντες: Πώς εξηγείται;)

Στη μελέτη, οι ερευνητές εστίασαν στον βραχίονα IRE1α-XBP1 της αποδιπλωμένης πρωτεϊνικής απόκρισης. Προηγούμενες μελέτες για άλλους τύπους όγκου, έχουν δείξει ότι ο βραχίονας IRE1α-XBP1 της αποδιπλωμένης πρωτεϊνικής απόκρισης, όχι μόνο προάγει άμεσα την επιβίωση και την εξέλιξη των όγκων, αλλά παράλληλα βοηθά και στην καταστολή της αντικαρκινικής δραστηριότητας των κοντινών ανοσοκυττάρων. Ο ρόλος του όμως, στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητος.

Όταν το IRE1α ενεργοποιείται σε κύτταρα που υφίστανται στρες, αρχίζει να παράγει XBP1s, έναν μεταγραφικό παράγοντα πολλαπλών εργασιών που ελέγχει την έκφραση διαφορετικών γονιδιακών προγραμμάτων, με τρόπο συγκεκριμένο για το περιβάλλον. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα επίπεδα έκφρασης του γονιδίου που κωδικοποιεί το XBP1s, σε  ένα μεγάλο σύνολο δειγμάτων ανθρώπινου μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα, από μια εθνική βάση δεδομένων και βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι οι ασθενείς, των οποίων οι όγκοι είχαν υψηλότερα επίπεδα XBP1s, είχαν λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης. Με βάση αυτό το εύρημα, κατάφεραν να δείξουν ότι ο αποκλεισμός των IRE1α -XBP1 σε όγκους που μοιάζουν με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σε ποντίκια, προκάλεσε την υποχώρηση του όγκου και βελτίωσε σημαντικά την επιβίωση των τρωκτικών. (Καρκίνος του πνεύμονα: Γιατί είναι σημαντική η πρώιμη διάγνωση;)

Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι η αποσιώπηση των XBP1 στα κύτταρα του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα, επηρεάζει την ανάπτυξη του όγκου, κυρίως επιτρέποντας στο ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στον όγκο πολύ πιο αποτελεσματικά. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το XBP1s, όταν παράγεται σε καρκινικά κύτταρα, αυξάνει την παραγωγή ενός ισχυρά ανοσοκατασταλτικού μορίου που ονομάζεται προσταγλανδίνη Ε2, το οποίο εκκρίνεται στο μικροπεριβάλλον του όγκου, όπου καταστέλλει αποτελεσματικά την αντικαρκινική δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού.

Τα πιο πάνω ευρήματα υποδηλώνουν ότι η απενεργοποίηση των IRE1α-XBP1 ενδεχομένως να αποτελεί μια αποτελεσματική στρατηγική θεραπείας του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά σε συνδυασμό με άλλες ανοσοθεραπευτικές προσεγγίσεις. (Πνευμονικός πόνος: 5 αιτίες που σχετίζονται με τους πνεύμονες)