Οι τραυματισμοί κατά τη γέννηση δεν είναι ασυνήθιστο πρόβλημα για τα μωρά. Επειδή το παιδί γεννιέται μέσω ενός στενού κολπικού σωλήνα, μπορεί να προκληθούν τραυματισμοί κατά τη διαδικασία του τοκετού. Τα νεογέννητα με μεγάλο βάρος και προχωρημένη ηλικία κύησης είναι πιο επιρρεπή σε ορθοπεδικούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια του τοκετού. Άλλες καταστάσεις που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο τραυματισμών κατά τη γέννηση περιλαμβάνουν υποκείμενα ιατρικά προβλήματα, όπως η ατελής οστεογένεση ή η αρθρογρύπωση.

Ποιοι είναι οι πιο συνηθισμένοι ορθοπαιδικοί τραυματισμοί των νεογνών στη διάρκεια του τοκετού;

Μερικές από τις πιο συχνές ορθοπαιδικές κακώσεις που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια του τοκετού περιγράφονται παρακάτω. Αυτές θα πρέπει να διακρίνονται από τις συγγενείς παθήσεις με τις οποίες γεννιέται ένα παιδί, δεδομένου ότι ένας τραυματισμός κατά τον τοκετό συμβαίνει στην πραγματικότητα τη στιγμή της γέννησης. Τις περισσότερες φορές, αυτές περιλαμβάνουν τραυματισμούς οστών, αρθρώσεων και νεύρων που μπορεί να προκύψουν όταν το μωρό τοποθετείται άβολα στη διάρκεια του τοκετού. Πολλοί από αυτούς τους τραυματισμούς μπορούν να αποφευχθούν με καισαρική τομή. Ωστόσο, υπάρχει ένα πλήθος άλλων κινδύνων που μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα αυτής της χειρουργικής διαδικασίας, για αυτό τον λόγο θα πρέπει να συνυπολογίζονται σωστά όλοι παράγοντες κινδύνου. Ορισμένοι από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς του τοκετού περιλαμβάνουν:

1. Κατάγματα της κλείδας

Τα κατάγματα της κλείδας είναι ένας από τους πιο συχνά εμφανιζόμενους ορθοπεδικούς τραυματισμούς κατά τον τοκετό. Η κλείδα συνδέει τον θώρακα με τον ώμο. Το σύνηθες σύμπτωμα είναι ο πόνος πάνω από το σημείο του κατάγματος, καθώς οι τραυματισμοί σε αυτό το περιβάλλον σπάνια προκαλούν αισθητή παραμόρφωση. Οι απλές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της πρόσδεσης του βραχίονα στο στήθος, θα επιτρέψουν την επούλωση αυτών των τραυματισμών. Η θεραπεία είναι συνήθως απαραίτητη μόνο για λίγες εβδομάδες, καθώς τα οστά επουλώνονται γρήγορα στα μωρά.

2. Τραυματισμοί του βραχιονίου πλέγματος (παράλυση Erb)

Το βραχιόνιο πλέγμα είναι η ομάδα νεύρων που ταξιδεύουν από τον αυχένα προς τα κάτω στο χέρι. Βρίσκεται ακριβώς κάτω από την κλείδα (κλείδα) και μπορεί να τραυματιστεί κατά τη διάρκεια του τοκετού. Το βραχιόνιο πλέγμα τεντώνεται όταν το κεφάλι τραβιέται προς μία κατεύθυνση και το χέρι προς την αντίθετη. Συνήθως, ο τραυματισμός αυτός προκαλεί αδυναμία που παρατηρείται στο ένα χέρι. Η θεραπεία συνίσταται στο να αφεθούν τα νεύρα να επουλωθούν με την πάροδο του χρόνου. Τις περισσότερες φορές αυτό οδηγεί σε πλήρη αποκατάσταση. Εάν ο τραυματισμός του νεύρου είναι ακόμη εμφανής μετά από 3 έως 6 μήνες, μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση.

3. Κατάγματα της αυξητικής πλάκας

Τα κατάγματα της αυξητικής πλάκας είναι τραυματισμοί που συμβαίνουν σε βρέφη και παιδιά. Η περιοχή της ταχύτερης ανάπτυξης των οστών ξεκινά ως μαλακότερος χόνδρος και είναι πιο επιρρεπής σε τραυματισμούς. Συνήθως, ένα κάταγμα της αυξητικής πλάκας που είναι αποτέλεσμα τραυματισμού κατά τη γέννηση εντοπίζεται από πρήξιμο στο ένα άκρο ενός μακρού οστού (χέρι ή πόδι). Ενώ οι ανωμαλίες μπορεί να μην φαίνονται απαραίτητα σε μια ακτινογραφία, τα σημάδια της επούλωσης συχνά εμφανίζονται στις ακτινογραφίες μια εβδομάδα περίπου μετά τον τραυματισμό.  Η θεραπεία συνήθως συνίσταται σε απλή προστασία της περιοχής και στην παροχή μερικών εβδομάδων για την πλήρη επούλωση.

4. Κατάγματα μηριαίου οστού

Ένα κάταγμα μηριαίου οστού (σπασμένο μηριαίο οστό) μπορεί να συμβεί εάν το πόδι στρίψει άτσαλα κατά τη διάρκεια του τοκετού. Πρόκειται για σπάνιες κακώσεις που είναι πολύ λιγότερο συχνές από τα κατάγματα της κλείδας. Το σύνηθες σύμπτωμα είναι ο πόνος όταν το παιδί μετακινείται ή όταν αλλάζεται η πάνα του. Η θεραπεία ενός κατάγματος μηριαίου οστού σε ένα νεογέννητο είναι η χρήση ενός κηδεμόνα Pavlik για να επιτρέψει στο οστό να επουλωθεί. Συνήθως, ο κηδεμόνας φοριέται για περίπου τέσσερις εβδομάδες.

Οι περισσότεροι ορθοπαιδικοί τραυματισμοί του νεογνού αποκαθίστανται;

Τα καλά νέα είναι ότι, ακόμη και αν ένας ορθοπαιδικός τραυματισμός συμβεί κατά τη διάρκεια του τοκετού, η πλειονότητά τους θα υποχωρήσει με απλή παρατήρηση. Το νεογέννητο σώμα αναπτύσσεται ταχύτατα και έχει τεράστια ικανότητα επούλωσης. Η συντριπτική πλειονότητα των νεογέννητων θα αναρρώσει πλήρως από τον τραυματισμό τους χωρίς να απαιτείται ειδική θεραπεία.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πως είναι οι πρώτες ώρες ενος νεογέννητου μωρού!