Η παχυσαρκία είναι μια παγκόσμια επιδημία και ένας από τους κύριους υπαίτιους για πολλές χρόνιες παθήσεις της υγείας (π.χ. καρδιακές παθήσεις και διαβήτης, μεταξύ άλλων). Ακόμη περισσότερο, έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η παχυσαρκία στην παιδική και εφηβική ηλικία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της πολλαπλής σκλήρυνσης -και αυτό το εύρημα είναι κρίσιμο, καθώς συνεπάγεται κάποιο έλεγχο αυτής της διαβόητα απρόβλεπτης νευρολογικής νόσου. Ας ρίξουμε μια ματιά στις έρευνες που υποστηρίζουν τη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και της παθογένειας της σκλήρυνσης, και ίσως το πιο σημαντικό, τι σημαίνει αυτό για εμάς.
Ερευνητικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία σε νεαρή ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει σκλήρυνση. Μια μελέτη στη Δανία, η οποία βασίστηκε σε πάνω από 300.000 παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ 1930 και 1983, διαπίστωσε ότι τα άτομα με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) στην παιδική ηλικία στην 95η εκατοστιαία θέση ή υψηλότερη είχαν 70% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ΠΣ από ό,τι εκείνα με ΔΜΣ μικρότερο από την 85η εκατοστιαία θέση. Να θυμάστε ότι ο ΔΜΣ είναι ένας υπολογισμός του σωματικού λίπους ενός ατόμου, με βάση το ύψος και το βάρος του. Αν και δεν είναι τέλειος, είναι μια καλή εκτίμηση του μεγέθους του σώματός σας, είτε είστε λιποβαρείς (κάτω από 18,5), φυσιολογικού βάρους (18,5 έως 24,9), υπέρβαροι (25,0 έως 29,9) ή παχύσαρκοι (πάνω από 30,0).
Προχωρώντας, μια άλλη πολύ μεγάλη μελέτη στις Ηνωμένες Πολιτείες διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος τριάντα και άνω στην ηλικία των 18 ετών είχαν υπερδιπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης σκλήρυνσης, σε σύγκριση με τις αδύνατες γυναίκες. (Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη αυτή δεν διαπίστωσε συσχέτιση μεταξύ μεγάλου σωματικού μεγέθους στην παιδική ηλικία και αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης ΠΣ).
Τέλος, μια τρίτη μελέτη στο περιοδικό Neurology σε σχεδόν 600 παιδιά, διαπίστωσε ότι το υπερβολικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο ενός παιδιού να αναπτύξει παιδιατρική ΠΣ. Η παιδιατρική σκλήρυνση αποτελεί περίπου το 5% του συνόλου των διαγνώσεων της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να αναρωτιόνται σχετικά με το γιατί η παχυσαρκία στην αρχή της ζωής (ιδίως στην εφηβεία) αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει ΠΣ.
Ορισμένοι ειδικοί υποψιάζονται ότι η έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να είναι ο μεσολαβητικός ένοχος. Η βιταμίνη D αποκαλείται συχνά “βιταμίνη του ήλιου” επειδή παράγεται κυρίως από το δέρμα όταν εκτίθεται στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Παρόλο που δεν έχουν ακόμη διαλευκανθεί όλα, παραθέτουμε δύο πιθανούς λόγους για τους οποίους η παχυσαρκία μπορεί να προδιαθέτει σε ανεπάρκεια βιταμίνης D:
Η ανεπάρκεια βιταμίνης D μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά τη δραστηριότητα της νόσου (δηλ. να προκαλέσει υποτροπές), γι’ αυτό και οι περισσότεροι ειδικοί της σκλήρυνσης εξασφαλίζουν επαρκή επίπεδα βιταμίνης D στους ασθενείς τους.
Εκτός από τον κύκλο παχυσαρκίας/ ανεπάρκειας βιταμίνης D, άλλοι ειδικοί υποψιάζονται ότι η απελευθέρωση ορισμένων πρωτεϊνών κυτταρικής σηματοδότησης (που ονομάζονται αδιποκίνες) από τον λιπώδη ιστό (λίπος) στα παχύσαρκα άτομα μπορεί να διαμορφώνει το ανοσοποιητικό σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε να προωθεί την ανάπτυξη της ΠΣ. Πράγματι, μια τέτοια αδιποκίνη, που ονομάζεται λεπτίνη, έχει βρεθεί ότι είναι σημαντικά υψηλότερη σε άτομα με ΠΣ σε σύγκριση με άτομα χωρίς ΠΣ. Αν και, όπως και με τη βιταμίνη D, το πώς ακριβώς οι παράγοντες παχυσαρκία/λεπτίνη/ΠΣ είναι αλληλένδετοι, παραμένει ακόμη ένα μυστήριο.
Κάνοντας ένα βήμα πίσω, λάβετε υπόψη σας ότι το να είστε παχύσαρκοι στην αρχή της ζωής σας δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξετε ΠΣ. Στην πραγματικότητα, είναι στατιστικά πιθανό να μην αναπτύξετε. Στην ίδια σημείωση, το γεγονός ότι είχατε φυσιολογικό σωματικό μέγεθος στην παιδική ηλικία, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να αναπτύξετε ΠΣ. Να θυμάστε επίσης ότι, εκτός από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η παχυσαρκία και η έλλειψη βιταμίνης D, η γενετική παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της ΠΣ. Με άλλα λόγια, οι ειδικοί πιστεύουν ότι ένα άτομο πρέπει να είναι γενετικά ευάλωτο στην ανάπτυξη της και στη συνέχεια να εκτεθεί σε έναν ή περισσότερους περιβαλλοντικούς παράγοντες που πυροδοτούν την εμφάνιση της. Εκτός από την παχυσαρκία και την ανεπάρκεια βιταμίνης D, άλλοι πιθανοί περιβαλλοντικοί εκλυτικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη μόλυνση από τον ιό Epstein-Barr και την έκθεση στον καπνό του τσιγάρου.
Εκτός από το γεγονός ότι η παχυσαρκία στην παιδική ή/και εφηβική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΠΣ, άλλες πιθανές συνδέσεις περιλαμβάνουν τα εξής:
Εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο πάσχει από πολλαπλή σκλήρυνση, μπορεί να ανησυχείτε ότι το και παιδί σας θα αναπτύξει (ο κίνδυνος να αναπτύξει ένα παιδί ΠΣ εάν κι ένας γονέας πάσχει είναι περίπου 3-5%, έναντι 0,1% στο γενικό πληθυσμό). Εναλλακτικά, ίσως είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και επιθυμείτε να επανέλθετε σε φυσιολογικό βάρος για να δείτε αν αυτό θα βοηθήσει τα συμπτώματα σας. Ανεξάρτητα από το κίνητρο, είναι σημαντικό να αποκτήσετε και να διατηρήσετε ένα φυσιολογικό, υγιές βάρος. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να τις σκεφτείτε καθώς ξεκινάτε ένα πρόγραμμα βάρους:
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ένας από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου μεταξύ των ανδρών.…
Στον δυναμικό κόσμο της γυμναστικής, όπου οι τάσεις έρχονται και φεύγουν, μια προσέγγιση κερδίζει σταθερά…
Η έρευνα δείχνει ότι ορισμένα αιθέρια έλαια, οι σύνθετες δηλαδή ενώσεις που αφαιρούνται από διάφορα…
Η σωματική σύνθεση αποτελεί μια μετασχηματιστική προσέγγιση της φυσικής κατάστασης, που διαφέρει θεμελιωδώς από το…
Τώρα που μπαίνει η άνοιξη, πολλοί άνθρωποι θέλουν να καθαρίσουν σε βάθος το σπίτι τους.…
Το στόμα είναι γεμάτο με μικρόβια, τα περισσότερα από τα οποία είναι αβλαβή και προστατευτικά.…