Τα άτομα που είναι παχύσαρκα κατά τη μέση ηλικία τους, έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν άλλες παθήσεις αργότερα στη ζωή τους, την ίδια ώρα που τείνουν να πεθαίνουν νωρίτερα, συγκριτικά με τα άτομα που έχουν φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Τα μεσήλικα παχύσαρκα άτομα αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα υγείας μεγαλώνοντας;

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα άτομα που είναι υπέρβαρα κατά τη μέση ηλικία τους, έχουν υψηλότερο υγειονομικό και οικονομικό κόστος αργότερα στη ζωή τους. Μια κατάσταση που η επιστημονική κοινότητα ονομάζει σωρευτικό βάρος νοσηρότητας. (5 Κοινοί μύθοι για την παχυσαρκία)

Συγκεκριμένα, τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα είναι πιο πιθανό να χρειαστούν θεραπεία για στεφανιαία νόσο, καρδιακές προσβολές, περιφερική αγγειακή νόσο, εγκεφαλοαγγειακή νόσο (εγκεφαλικό επεισόδιο) και καρδιακή ανεπάρκεια, συγκριτικά με τα άτομα που έχουν φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος κατά τη διάρκεια της μέσης ηλικίας τους.

Το σωρευτικό μέσο κόστος υγειονομικής περίθαλψης ανάμεσα στους υπέρβαρους συμμετέχοντες ήταν με βάση τη μελέτη 12.390 $ υψηλότερο, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν κανονικό ΔΜΣ. Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης ότι το εν λόγω κόστος ήταν 23.396 $ υψηλότερο ανάμεσα στα παχύσαρκα άτομα, σε σύγκριση με τα άτομα φυσιολογικού ΔΜΣ. (Παχυσαρκία: Τι είναι σημαντικότερο το τι τρως ή το πόσο τρως;)

Η μελέτη επικεντρώθηκε στην επιβάρυνση των ασθενειών, τη μακροζωία και τις δαπάνες που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη σε άτομα  65 ετών και άνω, που ήταν υπέρβαρα ή παχύσαρκα σε ηλικία 40 ετών. Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν αρχικά μεταξύ Νοεμβρίου 1967 και Ιανουαρίου 1973 και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε εξετάσεις παρακολούθησης μεταξύ Ιανουαρίου 1985 και Δεκεμβρίου 2015.

Τα άτομα με ΔΜΣ 18-25 ταξινομήθηκαν ως φυσιολογικά. Τα άτομα με ΔΜΣ 25-30 ταξινομήθηκαν ως υπέρβαρα, ενώ τα άτομα με ΔΜΣ 30 ή περισσότερο ταξινομήθηκαν ως παχύσαρκα. (Έλεγχος παχυσαρκίας)

Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι η μέση ηλικία θανάτου των υπέρβαρων ατόμων ήταν τα 80 χρόνια, συγκριτικά με τα άτομα με φυσιολογικό ΔΜΣ, των οποίων η μέση ηλικία θανάτου τους ήταν τα 82 χρόνια. Το ποσοστό θνησιμότητας δεν είχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στα υπέρβαρα και τα φυσιολογικά άτομα, με τη μακροζωία τους να κυμαίνεται περίπου στα ίδια πλαίσια.

Σύμφωνα με τον Sadiya S. Khan , συγγραφέα της μελέτης και επίκουρο καθηγητή ιατρικής στο Northwestern University στο Illinois, παρόλο που πολλές άλλες μελέτες έχουν διαπιστώσει κακή έκβαση της υγείας των παχύσαρκων ασθενών, η παρούσα μελέτη ξεπερνά τη  θνησιμότητα και προσθέτει στοιχεία σχετικά με τη νοσηρότητα και την επιβάρυνση των ασθενειών σε μεγαλύτερη ηλικία. Όπως εξήγησε, αν και τα υπέρβαρα άτομα δεν είχαν σημαντική επίπτωση στο προσδόκιμο της ζωής τους, η μελέτη διαπίστωσε ότι σε αυτά τα χρόνια αντιμετώπισαν σημαντικά προβλήματα υγείας. (Παχυσαρκία: Θανάσιμα επικίνδυνη η σύνδεσή της με τον καρκίνο)

Ποια μέτρα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και κατά συνέπεια προβλημάτων υγείας σε μεγαλύτερη ηλικία;

Ο Δρ Mir Ali, βαριατρικός χειρουργός και διευθυντής του MemorialCare Surgical Weight Loss Center στο Orange Coast Medical Center στην Καλιφόρνια, υπογράμμισε ότι όσο νωρίτερα ένα άτομο διορθώσει τις κακές διατροφικές του συνήθειες και τον τρόπο ζωής του, τόσο πιο πιθανό είναι να αποτρέψει την παχυσαρκία και όλες τις αρνητικές της επιπτώσεις.

Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν αρχίσουν να προκαλούνται βλάβες στα όργανα του σώματος λόγω παχυσαρκίας, είναι πολύ δύσκολο να αναστραφούν, οπότε η πρόληψη είναι πολύ σημαντική. (Παχυσαρκία: Αυξάνει το προσδόκιμο ζωής των ανδρών με καρκίνο του προστάτη;)

Γενικότερα, τα άτομα που έχουν τάσεις παχυσαρκίας, πρέπει από πολύ νωρίς να υιοθετήσουν στη ζωή τους:

• Υγιεινές διατροφικές συνήθειες (περισσότερα φρούτα και λαχανικά, λιγότερο κόκκινο κρέας)
• Τακτική σωματική άσκηση (τουλάχιστον 150 λεπτά άσκηση την εβδομάδα)