Ποιες δερματικές παθήσεις σχετίζονται με τον HIV και το AIDS;

1. Σάρκωμα Kaposi

Το σάρκωμα Kaposi (KS) είναι μια μορφή καρκίνου που εμφανίζεται στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα με HIV/AIDS, αλλά σχετίζεται και με τον ιό του έρπη. Το εν λόγω σάρκωμα κάνει την εμφάνισή του ως κόκκινες ή σκούρες βλάβες στο δέρμα, αλλά εξαιτίας του εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος των ατόμων με AIDS, το KS μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα και σε άλλα μέρη του σώματος.

Το KS αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και βιολογική θεραπεία. Η καλύτερη θεραπεία του σαρκώματος είναι η θεραπεία του ίδιου του HIV για την βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

2. Μολυσματική τέρμινθος

Η Μολυσματική τέρμινθος (Molluscum contagiosum) είναι μια λοίμωξη που χαρακτηρίζεται από λεία λευκά εξογκώματα στο δέρμα. Πρόκειται για μια ιική κατάσταση που είναι μεταδοτική, η οποία ωστόσο δεν είναι σοβαρή και απομακρύνεται από μόνη της χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, στα άτομα με HIV, των οποίων το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν λειτουργεί αποδοτικά, η μόλυνση μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου και να μετατραπεί σε χρόνια.

Σε περιπτώσεις που κριθεί απαραίτητο, τα εξογκώματα αφαιρούνται με χειρουργική επέμβαση. Οι φαρμακευτικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται σε περίπτωση ανάγκης είναι το ρετινοϊκό οξύ και η κρέμα imiquimod. Και πάλι, η καλύτερη θεραπεία της μόλυνσης είναι η θεραπεία του ίδιου του HIV, διότι καθώς βελτιώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα τα εξογκώματα υποχωρούν.

3. Έρπης

Υπάρχουν δύο τύποι έρπη: ο Herpes simplex τύπου 1 (HSV-1), που εμφανίζεται συνήθως κοντά στο στόμα ως απλός έρπης και ο Herpes simplex τύπου 2 (HSV-2), που εμφανίζεται πιο συχνά κοντά ή πάνω στα γεννητικά όργανα και ονομάζεται «έρπης των γεννητικών οργάνων». Ο ιός του έρπη μεταδίδεται με την στενή προσωπική επαφή, μέσω των φιλιών και της σεξουαλικής επαφής. Σημειώνεται ότι ο έρπης των γεννητικών οργάνων συγκαταλέγεται στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ).

Για τον έρπη δεν υπάρχει θεραπεία, καθώς ο ιός τείνει να παραμένει για πάντα στο ανθρώπινο σώμα. Για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι ανενεργός μέχρι να ενεργοποιηθεί ξανά από κάποιο ερέθισμα. Τα ξεσπάσματα του έρπη που προκαλούν επώδυνες πληγές, ελέγχονται με αντιικά φάρμακα.

4. Έρπης ζωστήρας

Ο έρπης ζωστήρας είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό της ανεμοβλογιάς. Αυτός ο ιός παραμένει αδρανής στα νευρικά κύτταρα των ατόμων που είχαν προσβληθεί παλαιότερα από ανεμοβλογιά και μπορεί να επανενεργοποιηθεί αργότερα, με αποτέλεσμα να προκληθεί έρπης ζωστήρας.

Τα πρώιμα συμπτώματα του έρπη ζωστήρα περιλαμβάνουν μυρμήγκιασμα, κνησμό, μούδιασμα και πόνο στο δέρμα. Λίγες μέρες αργότερα εμφανίζονται και άλλα συμπτώματα όπως ανώδυνες φυσαλίδες γεμάτες υγρό στο πλάι του κορμού του σώματος ή στο πρόσωπο (στην μια μόνο πλευρά), κόκκινο εξάνθημα και πόνος που διαρκεί αρκετές εβδομάδες.

Ο έρπη ζωστήρας, όπως και πολλές άλλες ιογενείς ασθένειες, δεν μπορεί να θεραπευτεί και συνήθως υποχωρεί από μόνος του. Ωστόσο χρειάζεται θεραπεία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων που προκαλεί. Ως εκ τούτου οι γιατροί συνταγογραφούν αντιιικά φάρμακα για τον έλεγχο της σοβαρότητας και της διάρκειας της λοίμωξης. Για την καταπολέμηση του πόνου συνταγογραφούνται παυσίπονα όπως η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η ακεταμινοφαίνη ή ένα τοπικό έμπλαστρο λιδοκαΐνης. Ισχυρότερα αναλγητικά, όπως η κωδεΐνη ή η οξυκωδόνη, συνταγογραφούνται μόνο σε περιπτώσεις έντονου πόνου.

Τα άτομα με HIV ή AIDS δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τον ιό της ανεμοβλογιάς (και κατά συνέπεια τον έρπη ζωστήρα), εξαιτίας του εξασθενημένου ανοσοποιητικού τους και τείνουν να ταλαιπωρούνται λίγο περισσότερο χρονικά, μέχρι να αναρρώσουν.

5. Ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια κοινή δερματική διαταραχή που δημιουργεί παχιά, ροζ ή κόκκινα, κνησμώδη μπαλώματα στο δέρμα που καλύπτονται από ασημί λέπια. Τα εξανθήματα αυτά εμφανίζονται συνήθως στο τριχωτό της κεφαλής, στους αγκώνες, στα γόνατα και στο κάτω μέρος της πλάτης, στο ίδιο σημείο και στις δύο πλευρές του σώματος. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν και στα νύχια.

Δεν υπάρχει θεραπεία για την ψωρίαση, παραμόνο θεραπείες που βελτιώνουν τα συμπτώματα που προκαλεί. Οι συνήθεις θεραπείες για την ψωρίαση είναι στεροειδή κρέμες, τοπικά παράγωγα βιταμίνης D και τοπικά ρετινοειδή. Για πιο σοβαρές περιπτώσεις, υπάρχει ένας αριθμός αποτελεσματικών θεραπειών που λαμβάνονται σε μορφή χαπιού ή σε ενέσιμη μορφή.