Θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς: Τι είναι και πώς θεραπεύεται;

Ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς (FTC) είναι ο δεύτερος πιο συχνός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς, μετά τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Και οι δύο θεωρούνται εξαιρετικά ιάσιμοι καρκίνοι. Ωστόσο, ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς είναι πιο επιθετικός από τον θηλώδη. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς εξαπλώνεται πιο εύκολα στο αγγειακό σύστημα και σε όλο το σώμα, από ότι ο θηλώδης.

Η έκθεση στην ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Ο εν λόγω καρκίνος σχετίζεται με ανεπάρκεια ιωδίου και τείνει να εμφανίζεται σε άτομα 40 – 60 ετών. Η πρόγνωση του συγκεκριμένου καρκίνου εξαρτάται από την ηλικία και τείνει να επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες, παρά τους άνδρες. (Θυρεοειδίτιδα Hashimoto: Τι ρόλο παίζει η διατροφή στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της;)

Ποια συμπτώματα προκαλεί ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς;

Ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς, προκαλεί ελάχιστα συμπτώματα, ειδικά στα αρχικά στάδια. Το πρώτο πράγμα που μπορεί να παρατηρήσει κάποιος είναι ένα εξόγκωμα στο λαιμό που κινείται πάνω κάτω κατά την κατάποση. Τις περισσότερες φορές ο εν λόγω όγκος είναι μικρός και δεν προκαλεί ενόχληση. Ωστόσο, περιστασιακά, μπορεί ο όγκος να είναι μεγάλος και να επηρεάζει τις γύρω δομές του λαιμού, συμπεριλαμβανομένου του αεραγωγού (τραχεία) ή των φωνητικών χορδών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Δυσκολία στην αναπνοή
• Βραχνάδα
• Δυσκολία στην κατάποση
• Επίμονος βήχας
• Αλλαγή φωνής
• Παράλυση φωνητικών χορδών

Σε περίπτωση εξάπλωσης του καρκίνου σε άλλα μέρη του σώματος, εμφανίζονται επιπλέον συμπτώματα. Για παράδειγμα, εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στα οστά, προκαλείται πόνος και αυξάνεται ο κίνδυνος καταγμάτων. Εάν έχει εξαπλωθεί στους πνεύμονες, παρατηρείται δυσκολία στην αναπνοή. (Συγγενής Υποθυρεοειδισμός στα βρέφη και τα παιδιά)

Πώς θεραπεύεται ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς;

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για τον θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και η ακριβής θεραπεία καθορίζεται με βάση το μέγεθος του όγκου και από το αν έχει εξαπλωθεί ή όχι πέραν του θυρεοειδή. (Γιατί είναι σημαντικό να λειτουργεί σωστά ο θυρεοειδής αδένας;)

1. Ολική ή Μερική Θυρεοειδεκτομή

Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου και τυχόν προσβεβλημένων περιοχών είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για τον θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Υπάρχει διαφωνία μεταξύ των γιατρών σχετικά με το εάν η αφαίρεση πρέπει να είναι ολική (ολόκληρου του θυρεοειδούς) ή μόνο του προσβεβλημένου λοβού. Το αν θα γίνει ολική ή μερική αφαίρεση του θυρεοειδούς εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και συνυπάρχουσες καταστάσεις υγείας.

Σε περίπτωση που ο όγκος είναι μικρός και δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη θεραπεία που χρειάζεται. Εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε οποιονδήποτε από τους λεμφαδένες του λαιμού, οι λεμφαδένες μπορούν επίσης να αφαιρεθούν χειρουργικά και ενδεχομένως να χρειαστούν και επακόλουθες θεραπείες, όπως το ραδιενεργό ιώδιο.

Μετά από μια θυρεοειδεκτομή, τα αναμενόμενα συμπτώματα είναι ο πόνος, ο πονόλαιμος και η βραχνάδα. (Υποθυρεοειδισμός: 10 κοινά συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζετε)

2. Ραδιενεργό ιώδιο

Ορισμένα κύτταρα εντός του θυρεοειδούς απορροφούν εύκολα ιώδιο. Όταν λοιπόν τους χορηγείται μια τοξική μορφή ραδιενεργού ιωδίου  (I-131), το απορροφούν και πεθαίνουν. Άλλα κύτταρα του σώματος, δεν απορροφούν ιώδιο και έτσι αυτή η θεραπεία είναι αποτελεσματική για ορισμένους τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του θυλακιώδη καρκίνου του θυρεοειδούς.

Τα κύτταρα απορροφούν καλύτερα το ιώδιο εάν υπάρχουν αυξημένα επίπεδα μιας ορμόνης που ονομάζεται θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH). Η αύξηση αυτή επιτυγχάνεται με τη μη έναρξη φαρμακευτικής αγωγής υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών αμέσως μετά την ολική θυρεοειδεκτομή ή με τη χορήγηση ενός φαρμάκου που ονομάζεται Thyrogen. Τα κύτταρα του θυρεοειδούς απορροφούν επίσης καλύτερα το ιώδιο I-131 όταν ακολουθείται μια δίαιτα χαμηλή σε ιώδιο για κάποιο χρονικό διάστημα πριν τη χορήγηση της θεραπείας. (Βρογχογόνες τροφές: Τι σχέση έχουν με τη νόσο του θυρεοειδούς; Τι πρέπει να γνωρίζετε;)

Οι περισσότεροι άνθρωποι στους οποίους χορηγείται ραδιενεργό ιώδιο δεν εμφανίζουν παρενέργειες, αλλά αυτό εξαρτάται από τη δόση που χορηγείται και την ατομική ανταπόκριση. Σε κάθε περίπτωση, οι πιο πιθανές παρενέργειες είναι:

• Ναυτία και έμετος
• Πόνος και πρήξιμο στο λαιμό
• Ξηροστομία
• Μια περίεργη γεύση στο στόμα
• Αλλαγές στη γεύση του φαγητού

3. Ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία

Θεραπείες όπως η εξωτερική ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται σπάνια για τη διαχείριση του θυλακιώδη καρκίνου του θυρεοειδούς. Οι εν λόγω θεραπείες συνήθως προορίζονται για περιπτώσεις όπου ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα ή δεν ανταποκρίνεται σε άλλη θεραπεία. (Συνδέεται η χοληδόχος κύστη με προβλήματα του θυρεοειδούς και το αντίστροφο;)