Η δυσκολία στη σύλληψη ενός παιδιού είναι αρκετά κοινό πρόβλημα για τα σύγχρονα ζευγάρια και μπορεί να αποτελέσει έντονη πηγή άγχους για αυτά. Ταυτόχρονα, οι διάφορες θεραπείες που είναι διαθέσιμες για την αντιμετώπιση προβλημάτων υπογονιμότητας, μπορεί να επιφέρουν σοβαρές οικονομικές, αλλά και συναισθηματικές επιπτώσεις στο ζευγάρι, καθώς δεν είναι πάντα αποτελεσματικές.

Σε κάθε περίπτωση, είναι καίριας σημασίας το ζευγάρι να παραμείνει ενωμένο, να συζητάει όλα όσα το απασχολούν και να έρθει σε επαφή με κάποιον ειδικό ιατρό. Η διατήρηση μιας ουσιαστικής επικοινωνίας και η ανοικτή συζήτηση των φόβων και των επιθυμιών των δύο συντρόφων είναι ο μόνος τρόπος να βρεθεί μια κατάλληλη λύση στο πρόβλημα.

Πώς πρέπει να συμπεριφερθεί ένα ζευγάρι σε περίπτωση που αντιμετωπίζει δυσκολίες στο να κάνει παιδιά;

Αρχικά, είναι σημαντικό να διατηρείται η επικοινωνία των δύο συντρόφων σε καθημερινή βάση και να αφιερώνεται επαρκής χρόνος για να συζητηθούν όλες οι πιθανές εξελίξεις της θεραπείας, καθώς και τι θα μπορούσαν να πράξουν στη συνέχεια. Σε αυτό το στάδιο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αφιερώνεται χώρος και χρόνος και στους δύο να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματα τους, καθώς αυτό βοηθάει στην μείωση του άγχους.

Συγκεκριμένα, η Εθνική Ένωση Υπογονιμότητας της Αμερικής, προτείνει την αφιέρωση περίπου είκοσι λεπτών καθημερινά, για να συζητάτε το συγκεκριμένο θέμα και στη συνέχεια να μην ξανά αναφέρεται για το υπόλοιπο της ημέρας. Με αυτό τον τρόπο, το ζευγάρι έχει το χρόνο να εκφράσει τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του, χωρίς να γεμίζει ολόκληρη την ημέρα του με περιττό άγχος και στρες. 

Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα είναι η κατανόηση κάθε συντρόφου στον τρόπο που ο άλλος αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο σε μια κατάσταση και είναι ιδιάζουσας σημασίας να υπάρχει σεβασμός στην άποψη και την συμπεριφορά του άλλου ατόμου, πάνω στο ζήτημα.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει οι δύο σύντροφοι να έχουν υπόψιν τους ότι το πρόβλημα είναι κοινό και πρέπει να αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία που μπορεί να προκύψει μαζί. Αυτό σημαίνει επίσης, ότι πρέπει να κατανέμονται  και οι ευθύνες από κοινού στο ζευγάρι. Για παράδειγμα, οι επισκέψεις στον ιατρό, τα έξοδα καθώς και όλες οι άλλες υποχρεώσεις που μπορεί να προκύψουν πρέπει να μοιράζονται ισότιμα, προκειμένου να νιώθουν και οι δύο σύντροφοι ότι συμμετέχουν στην διαδικασία. 

Ένα άλλο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα ζευγάρι, είναι η πίεση από συγγενείς και φίλους και το άγχος που αυτοί μπορεί να τους μεταφέρουν. Συνήθως, συστήνεται να ακολουθείται η πολιτική του πιο εσωστρεφή συντρόφου και να γνωστοποιείται το πρόβλημα σε ελάχιστα άτομα. Παρ’ όλα αυτά, εάν το άλλο άτομο επιθυμεί να έχει τη στήριξη και τη συμπαράσταση κάποιου φίλου ή συγγενή, αυτό θα πρέπει να γίνεται σεβαστό. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση, επικοινωνία και ειλικρίνεια μεταξύ των συντρόφων για να αποφευχθούν οι διαφωνίες. 

Τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις το ζευγάρι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ψυχολογικά το πρόβλημα μόνο του, και χρειάζεται κατάλληλη στήριξη προκειμένου να αντεπεξέλθει. Σε αυτή την περίπτωση, είναι θεμιτό να ζητηθεί η αρωγή κάποιου ειδικού, συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Mayo Clinic, ένα άτομο ή ένα ζευγάρι μπορεί να ζητήσει στήριξη από:

• Ομάδες υποστήριξης
• Ειδικούς ιατρούς
• Γονείς ή φίλους που έχουν βιώσει παρόμοια κατάσταση

Πηγές

• Managing infertility stress. (n.d.)
  resolve.org/support/Managing-Infertility-Stress/coping-techniques.html
• Infertility FAQs. (2013, June 20)
  cdc.gov/reproductivehealth/infertility/
• Mayo Clinic Staff. (2014, July 2). Infertility
  mayoclinic.org/diseases-conditions/infertility/basics/coping-support/con-20034770
• What is infertility? (n.d.)
  resolve.org/about-infertility/what-is-infertility/