Το σύνδρομο ενισχυμένου μυοσκελετικού πόνου, ή AMPS, είναι μια χρόνια πάθηση κατά την οποία το άτομο αισθάνεται πιο έντονο πόνο από τον αναμενόμενο. Τα παιδιά με AMPS μπορεί να έχουν ένα φάσμα μυϊκού, οστικού ή αρθρικού πόνου οπουδήποτε στο σώμα. Η πάθηση μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τα παιδιά, για τα οποία ο πόνος μπορεί να είναι χειρότερος από ό,τι για τους ενήλικες. Είναι ένας από τους συχνότερους λόγους για τους οποίους τα παιδιά αναζητούν θεραπεία ανακούφισης από τον πόνο.

Πώς εμφανίζεται το σύνδρομο ενισχυμένου μυοσκελετικού πόνου;

Κανονικά, ένα σήμα πόνου από έναν τραυματισμό ή άλλο ερέθισμα ταξιδεύει μέχρι τον εγκέφαλο από το σημείο του τραυματισμού. Στο AMPS, το σήμα πόνου πηγαίνει επίσης στα νευροαγγειακά νεύρα που ελέγχουν τη ροή του αίματος. Το σώμα αντιδρά προκαλώντας τη συστολή των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας τη ροή του αίματος και του οξυγόνου στους μυς και τα οστά. Όταν συμβαίνει αυτό, δημιουργείται συσσώρευση αποβλήτων, όπως το γαλακτικό οξύ, προκαλώντας πόνο. Καθώς αυτός ο κύκλος συνεχίζεται, η περαιτέρω μείωση της ροής του αίματος οδηγεί σε ακόμη περισσότερο πόνο ή σε ενισχυμένο πόνο. Η ακριβής αιτία του AMPS δεν είναι καλά κατανοητή. Οι έρευνες υποδεικνύουν ότι μπορεί να οφείλεται σε πρόβλημα με την παράδοση του σήματος πόνου και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Ένας τραυματισμός μπορεί να πυροδοτήσει την πάθηση, ενώ μπορεί να υπάρχει και γενετική συνιστώσα. Τα παιδιά μπορεί να διαγνωστούν με προβλήματα που εμπίπτουν στην ομπρέλα του AMPS, συμπεριλαμβανομένων καταστάσεων όπως:

• Ορισμένες γενετικές διαταραχές
• Νεανική ινομυαλγία
• Διαταραχές κεντρικής ευαισθητοποίησης (υπερευαισθησία σε πράγματα που συνήθως δεν προκαλούν πόνο)
• Γενικευμένος χρόνιος πόνος

Οι ακόλουθοι παράγοντες, όταν συνδυάζονται, μπορεί να οδηγήσουν σε AMPS:

• Τραυματισμός
• Ασθένεια
• Ψυχολογικό στρες

Τα παιδιά με AMPS μπορεί να βιώνουν πόνο που είναι:

• Σε μια περιοχή ή εκτεταμένος
• Ξαφνικός ή σταδιακά εμφανιζόμενος
• Σταθερός ή διαλείπων
• Χωρίς γνωστή αιτία
• Προκαλείται από άγχος, ασθένεια ή προηγούμενο τραυματισμό που συνεχίζεται πέρα από το τυπικό χρονικό πλαίσιο επούλωσης
• Περιγράφεται ως πόνος, αμβλύς, οξύς, πυροβολισμός, κάψιμο, σφυροκόπημα ή μαχαίρωμα

Πιο έντονο από το αναμενόμενο για έναν μικρό τραυματισμό ή γεγονός. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να αντιληφθεί πόνο λόγω ελαφρού αγγίγματος, πίεσης ή αλλαγής της θερμοκρασίας. Περιορισμός της ικανότητάς του να λειτουργεί ή να συμμετέχει πλήρως στις καθημερινές δραστηριότητες. Τα παιδιά με AMPS μπορεί να λείπουν συχνότερα από το σχολείο ή να γίνονται λιγότερο δραστήρια στο άθλημά τους. Μπορεί επίσης να στερούνται ενδιαφέροντος για κοινωνικές δραστηριότητες. Σε ορισμένα παιδιά, το AMPS μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική λειτουργική αναπηρία.

Ποια είναι τα συμπτώματα του συνδρόμου ενισχυμένου μυοσκελετικού πόνου;

Εκτός από τα πιθανά συμπτώματα πόνου που αναφέρονται παραπάνω, τα παιδιά με AMPS μπορεί να έχουν:

• Μειωμένη μυϊκή αντοχή και αδυναμία
• Κακή καρδιοαναπνευστική (αερόβια) αντοχή
• Κακή στάση του σώματος
• Μειωμένη λειτουργικότητα (ικανότητα εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων ή ικανοποίησης βασικών αναγκών)
• Δερματικές αλλαγές, όπως πρήξιμο, αλλαγή θερμοκρασίας ή χρώματος
• Αυξημένος καρδιακός ρυθμός ή αρτηριακή πίεση
• Προβλήματα με την ισορροπία ή το περπάτημα λόγω πόνου και έλλειψης δραστηριότητας

Άλλα κοινά συμπτώματα που συνδέονται με το AMPS μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πονοκέφαλος
• Θολή όραση
• Προβλήματα μνήμης
• Πόνος στο στήθος
• Αίσθημα ότι η καρδιά χτυπάει γρήγορα, φτερουγίζει ή χτυπάει δυνατά
• Ζάλη
• Πόνος στο στομάχι
• Ναυτία ή/και έμετος
• Διάρροια ή δυσκοιλιότητα
• Μη φυσιολογικές κινήσεις των χεριών ή των ποδιών
• Προβλήματα στον ύπνο
• Κόπωση

Πώς μπορεί η φυσικοθεραπεία να βοηθήσει τα παιδιά με σύνδρομο ενισχυμένου μυοσκελετικού πόνου;

Ο στόχος της φυσικοθεραπείας και άλλων θεραπειών για τα άτομα με AMPS είναι να σπάσει ο κύκλος του πόνου και να αποκατασταθεί η ποιότητα ζωής. Η θεραπεία του AMPS περιλαμβάνει συχνά μια ομαδική προσέγγιση που περιλαμβάνει φυσικοθεραπευτές, ψυχοθεραπευτές και γιατρούς. Ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να συνεργαστεί με άλλους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για να διασφαλίσει μια ολοκληρωμένη θεραπεία. Οι φυσικοθεραπευτές εργάζονται ατομικά με τους ασθενείς και τους φροντιστές τους. Σας ενημερώνουν για την κατάστασή σας και σας διδάσκουν ασκήσεις που έχουν σχεδιαστεί για να μειώσουν τον φόβο σας για την κίνηση. Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν επίσης να παρέχουν θεραπείες με βάση την έκθεση για να βοηθήσουν στην απευαισθητοποίηση των επώδυνων περιοχών. Βοηθούν τα άτομα με AMPS να μετατοπίσουν την εστίασή τους από τον πόνο στην επίτευξη λειτουργικότητας και διδάσκουν τρόπους διαχείρισης του άγχους. Οι φυσικοθεραπευτές σας θα σχεδιάσουν ένα πρόγραμμα θεραπείας με βάση τις ανάγκες και τους στόχους σας. Ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνει:

Θεραπεία άσκησης: Ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας διδάσκει καθημερινά ασκήσεις ενδυνάμωσης και αερόβιες ασκήσεις που έχουν σχεδιαστεί για:

• Να επανεκπαιδεύσετε το σώμα σας και να σας βοηθήσετε να αποκτήσετε την αντοχή, τη δύναμη και την κινητικότητα που χρειάζεστε για να λειτουργείτε και να κάνετε καθημερινές δραστηριότητες.
• Να μειώσετε το άγχος και να μειώσετε τον φόβο της κίνησης.
• Να ωφελήσει το νευρικό σας σύστημα.
• Να σας δώσει τη δυνατότητα να εργάζεστε μέσα από τον πόνο και τη δυσφορία.
• Να σας βοηθήσει να μάθετε πώς να κινείστε χωρίς πόνο.
• Να αντιμετωπίσετε συγκεκριμένα προβλήματα, όπως αδυναμία, μειωμένη ισορροπία ή δυσκολία στο περπάτημα.

Απευαισθητοποίηση: Αυτός ο τύπος θεραπείας μπορεί να βοηθήσει το σώμα και τους ιστούς να γίνουν λιγότερο ευαίσθητοι στον πόνο ή σε γεγονότα που προκαλούν πόνο. Περιλαμβάνει τεχνικές χαλάρωσης και διαβαθμισμένη έκθεση σε ερεθίσματα. Η καθημερινή, προοδευτική έκθεση μπορεί να βοηθήσει στην επανεκπαίδευση του νευρικού σας συστήματος. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο τα νεύρα ανταποκρίνονται στο ελαφρύ άγγιγμα, την πίεση, τη δόνηση και τη θερμοκρασία.

Εκπαίδευση σε θέματα άγχους: Ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας συστήσει να αναζητήσετε συμβουλευτικές υπηρεσίες. Μπορούν επίσης να σας διδάξουν συγκεκριμένες μεθόδους για τη διαχείριση του στρες, όπως:

• Τεχνικές χαλάρωσης.
• Ασκήσεις αναπνοής που σας βοηθούν να χαλαρώσετε.
• Εκπαίδευση στην ενσυνειδητότητα.
• Στρατηγικές αυτορρύθμισης (η ικανότητα να παρακολουθείτε και να διαχειρίζεστε την ενέργεια, τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις αντιδράσεις σας σε πράγματα που προκαλούν πόνο).

Επανεκπαίδευση του εγκεφάλου σας ώστε να δίνει λιγότερη προσοχή στον πόνο: Ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας εκπαιδεύσει σε τρόπους να περιορίσετε τη συχνότητα με την οποία σκέφτεστε και μιλάτε για τον πόνο. Μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας για να ελαχιστοποιήσει τη χρήση του πόνου στη λήψη αποφάσεων. Αυτή η επανεκπαίδευση μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τη σημασία που δίνει ο εγκέφαλός σας στον πόνο, ώστε να μπορείτε να επικεντρωθείτε και να επιστρέψετε στις κανονικές καθημερινές σας δραστηριότητες.

Οι φυσικοθεραπευτές είναι ειδικοί στην κίνηση που χρησιμοποιούν τα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία για να σχεδιάσουν θεραπευτικά σχέδια για τις ανάγκες και τους στόχους του κάθε ατόμου. Χρησιμοποιούν πρακτική φροντίδα, εκπαίδευση των ασθενών και συνταγογραφούμενη άσκηση.