Τραχηλίτιδα: Τι είναι; Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο και πώς θεραπεύεται;

Η τραχηλίτιδα είναι φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας, του ανοίγματος που συνδέει τον κόλπο με τη μήτρα, η οποία δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα. Ωστόσο, όταν προκληθούν συμπτώματα, αυτά περιλαμβάνουν αιμορραγία κατά τη διάρκεια του σεξ και κολπικές εκκρίσεις. Η εν λόγω κατάσταση προκαλείται συνήθως από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ), όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια, αν και υπάρχουν και μερικές μη μολυσματικές αιτίες. (Φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας: Τι πρέπει να γνωρίζετε;)

Η πάθηση μπορεί να διαγνωστεί με πυελική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις, για τον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας που την προκαλεί. Εάν υπάρχει λοίμωξη, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τραχηλίτιδα υποχωρεί χωρίς θεραπεία. (Αιμορραγία μετά το σεξ: 4+1 λόγοι που την προκαλούν)

Ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει η τραχηλίτιδα;

Η τραχηλίτιδα δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα, αλλά εάν εμφανιστούν συμπτώματα, περιλαμβάνουν:

• Γκρι, λευκή ή κιτρινωπή κολπική έκκριση (βλεννοπυώδης τραχηλίτιδα)
• Κολπική αιμορραγία μεταξύ της εμμήνου ρύσεως ή μετά το σεξ
• Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ (δυσπαρεύνια)
• Πόνος κατά την ούρηση (δυσουρία)
• Συχνουρία
• Πυελικός πόνος
• Ερεθισμός του αιδοίου (αιιδίτιδα)

Σε ποιες επιπλοκές μπορεί να οδηγήσει η τραχηλίτιδα;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μόλυνση που προκαλεί τραχηλίτιδα μπορεί να εξαπλωθεί στη μήτρα, τις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες, προκαλώντας μια επώδυνη κατάσταση γνωστή ως φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID).

Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να οδηγήσει σε μια δυνητικά θανατηφόρα λοίμωξη, που ονομάζεται περιτονίτιδα, καθώς και σε υπογονιμότητα.

Ποιες οι αιτίες της τραχηλίτιδας;

Η τραχηλίτιδα μπορεί να προκληθεί από οποιοδήποτε σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, κυρίως από τα Chlamydia trachomatis (τα βακτήρια που προκαλούν χλαμύδια) και από το Neisseria gonorrhoeae (το βακτήριο που προκαλεί τη γονόρροια).

Λιγότερο κοινές αιτίες είναι η τριχομονίαση, το Mycoplasma genitalium και ο έρπητας των γεννητικών οργάνων. Η τραχηλίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από μη σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η βακτηριακή κολπίτιδα (BV).

Υπάρχουν επίσης και πολλές μη μολυσματικές αιτίες τραχηλίτιδας, όπως:

• Τραύμα στον τράχηλο της μήτρας
• Ενθετικές συσκευές, όπως σπιράλ, αυχενικά καλύμματα και ταμπόν (συσκευές που τοποθετούνται στον κόλπο για υποστήριξη των εσωτερικών οργάνων)
• Αλλεργία στα προφυλακτικά από λάτεξ
• Χημικά ερεθιστικά, όπως πλύσεις, σπερματοκτόνα ή κολπικά υπόθετα
• Φλεγμονή του σώματος, όπως αυτή που προκαλείται από αυτοάνοσα νοσήματα
• Ακτινοθεραπεία

Η τραχηλίτιδα δεν έχει πάντα γνωστή αιτία. Σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2013, περίπου το 60% των περιπτώσεων ήταν άγνωστης αιτίας.

Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο τραχηλίτιδας;

Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τραχηλίτιδας είναι παρόμοιοι με αυτούς που αυξάνουν τον κίνδυνο των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, όπως:

• Πολλοί σεξουαλικοί σύντροφοι
• Σεξ χωρίς προφύλαξη
• Σεξ σε μικρότερη ηλικία

Πώς θεραπεύεται η τραχηλίτιδα;

Η θεραπεία της τραχηλίτιδας εξαρτάται από την αιτία της.

Αν η αιτία της τραχηλίτιδας είναι λοιμώδης, συστήνονται θεραπείες, όπως:

• Χλαμύδια: Τα χλαμύδια αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Η συνιστώμενη θεραπεία είναι η δοξυκυκλίνη, που λαμβάνεται δύο φορές την ημέρα, για μία εβδομάδα. Οι εναλλακτικές θεραπείες περιλαμβάνουν την αζιθρομυκίνη, που λαμβάνεται σε μία δόση ή την λεβοφλοξασίνη, που λαμβάνεται μία φορά την ημέρα, για μία εβδομάδα.
• Γονόρροια: Η γονόρροια αντιμετωπίζεται με ενδομυϊκή ένεση κεφτριαξόνης 500 χιλιοστόγραμμων (mg).
• Τριχομονίαση: Η τριχομονίαση αντιμετωπίζεται με μετρονιδαζόλη, μια εφάπαξ μεγάλη δόση για τους άνδρες και μια χαμηλότερη δόση, δύο φορές την ημέρα, για επτά ημέρες, για τις γυναίκες. Το Tindamax (τινιδαζόλη), που χορηγείται επίσης ως εφάπαξ δόση, είναι μια εναλλακτική επιλογή θεραπείας.
• Έρπης των γεννητικών οργάνων: Ο έρπης των γεννητικών οργάνων αντιμετωπίζεται με αντιιικά φάρμακα, όπως το Famvir (φαμσικλοβίρη), το Valtrex (βαλακυκλοβίρη) ή το Zovirax (ακυκλοβίρη). Η διάρκεια της θεραπείας κυμαίνεται από 7 έως 10 μέρες. Σε σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται ενδοφλέβια (IV) ακυκλοβίρη.
• Βακτηριακή κολπίτιδα: Η βακτηριακή κολπίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Οι συνιστώμενες θεραπείες περιλαμβάνουν χάπια ή κρέμα μετρονιδαζόλης ή κρέμα κλινδαμυκίνης, αντιβιοτικά τα οποία τοποθετούνται τοπικά απευθείας στον κόλπο.

Αν η αιτία της τραχηλίτιδας δεν είναι λοιμώδης, μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αποφύγει της ουσίας ή της δραστηριότητας που υποκινεί τη φλεγμονή. (Φλεγμονή: μειώστε τη στο σώμα σας με απλούς καθημερινούς τρόπους και ζήστε καλύτερα)