Δερματική λοίμωξη

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα των δερματικών λοιμώξεων;

Τα συμπτώματα των δερματικών λοιμώξεων διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο. Υπάρχουν κάποια συνήθη συμπτώματα όπως η κοκκινίλα, η φαγούρα, ο πόνος και η ευαισθησία. Καθώς, όπως προαναφέρθηκε, οι δερματικές λοιμώξεις μπορεί να επεκταθούν και εκτός του δέρματος,  είναι σημαντικό να παρατηρούνται δείγματα σοβαρής λοίμωξης όπως:

• Πύον
• Φουσκάλες
• Αποβολή δέρματος
• Μαύρο, νεκρωτικής όψεως δέρμα, που πονάει και είναι αποχρωματισμένο

Σε περίπτωση που εμφανιστούν τα παραπάνω συμπτώματα, ή η λοίμωξη δεν φαίνεται να υποχωρεί, επισκεφτείτε τον γιατρό σας.

Αίτια

Ποια είναι τα αίτια των δερματικών λοιμώξεων;

Ακολουθώντας το διαχωρισμό των λοιμώξεων σε τύπους, η αιτία μπορεί να διαφέρει.

Κατά τη βακτηριακή μόλυνση, βακτήρια εισχωρούν στο σώμα μέσω κάποιας ασυνέχειας του δέρματος, όπως κόψιμο ή γρατζούνισμα. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί βακτηριακή λοίμωξη από κάθε αμυχή που προκαλείται στο δέρμα, αλλά σε συνδυασμό με ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, οι πιθανότητες αυξάνονται. Για παράδειγμα, η απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να είναι πιο ασθενής, αν έχει το άτομο έχει περάσει προσφάτως κάποια άλλη ασθένεια, ή λόγω κάποιου φαρμάκου.

Στην περίπτωση των ιών, υπάρχουν τρεις συνήθεις κατηγορίες στις οποίες οφείλονται οι ιϊκές λοιμώξεις: στον ιό της ευλογιάς, στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων και στον έρπη.

Σε μία λοίμωξη από μύκητες, σημαντικό ρόλο παίζουν και άλλοι παράγοντες εκτός της παρουσίας των ίδιων των μυκήτων. Συνήθως ο συνδυασμός του τρόπου ζωής και της βιοχημείας του σώματος, επηρεάζουν τις πιθανότητες της λοίμωξης. Για παράδειγμα άτομα που ιδρώνουν συχνά, γυμνάζονται, φορούν ιδρωμένα ή βρεγμένα ρούχα, ενισχύουν τις πιθανότητες να πάθουν μυκητίαση, αφού παρέχουν στου μύκητες αυτής της κατηγορίας, το κατάλληλο υγρό περιβάλλον για να αναπτυχθούν.

Στην τελευταία κατηγορία, που αφορά την λοίμωξη από παράσιτα, η αιτία ουσιαστικά, προκύπτει από την ικανότητα κάποιον μικροσκοπικών εντόμων ή οργανισμών να εισχωρούν στην επιδερμίδα, και να γεννούν εκεί τα αυγά τους.

Διάγνωση

Πώς γίνεται η διάγνωση των δερματικών λοιμώξεων;

Συνήθως με μια καλή ιατρική εξέταση, ένας δερματολόγος, μπορεί να διαγνώσει τον τύπο της λοίμωξης, βάσει του σημείου που βρίσκεται, και της όψης του δέρματος στην περιοχή. Για παράδειγμα, στην τριχοφυτία, δημιουργείται ένα χαρακτηριστικό κυκλικό φολιδωτό εξάνθημα.  Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί να δοθούν επιπλέον πληροφορίες στον γιατρό σε σχέση με τα συμπτώματα που μπορεί να έχετε.  Τέλος, για την τελική διάγνωση μπορεί να είναι απαραίτητη και κάποια παραπάνω εξέταση, παίρνοντας δείγμα κυττάρων από την περιοχή.

Θεραπεία

Πώς θεραπεύονται οι δερματικές λοιμώξεις;

Αναλόγως του τύπου της μόλυνσης, η θεραπεία μπορεί να διαφοροποιείται.

Συχνά, οι βακτηριακές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, είτε τοπικά είτε πόσιμα. Σε περιπτώσεις που κάποιο βακτήριο είναι ανθεκτικό στα παραπάνω, μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση αντιβιοτικών ενδοφλεβίως, στο νοσοκομείο.

Κάποια είδη ιϊκών λοιμώξεων, μπορεί να αντιμετωπιστούν από τον ίδιο τον οργανισμό, σε χρονικό περιθώριο ημερών ή εβδομάδων.

Για τις μυκητισιακές λοιμώξεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και απλά αντι-μυκητισιακά σκευάσματα που δεν χρειάζονται συνταγή από τον γιατρό. Αν όμως τα συμπτώματα επιμένουν, μπορεί να χρειαστούν φάρμακα, που θα σας συστήσει ο γιατρός σας.

Τέλος, ως προς τις παρασιτικές λοιμώξεις, επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν απλές φαρμακευτικές κρέμες. Ίσως ο γιατρός να σας προτείνει και κάποιο αντιφλεγμονώδες φάρμακο, προκειμένου να μειωθεί η ενόχληση.

Πρόληψη

Ποια μέτρα συμβάλλουν στην πρόληψη των δερματικών λοιμώξεων;

Το καλό πλύσιμο των χεριών, και η τήρηση των κανόνων υγιεινής, είναι οι πιο άμεσοι τρόποι για την αποφυγή των μικροβίων που μπορεί να καταλήξουν σε δερματική λοίμωξη.

Προοπτική

Σε γενικό πλαίσιο, η πρόγνωση μιας λοίμωξης του δέρματος, εξαρτάται από την αιτία που την προκάλεσε. Αρκετοί τύποι βακτηρίων – όταν δεν είναι ανθεκτικά- αντιδρούν θετικά στην θεραπεία. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως για παράδειγμα σε ένα στέλεχος σταφυλόκοκκου ανθεκτικού στην μεθικιλλίνη (αντιβιοτικό), η θεραπεία καθίσταται πιο δύσκολη.